Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde
<<122.>>

Heinrich bestätigt der bischöflichen Kirche zu Treviso alle Verleihungen seiner Vorgänger, insbesondere den Besitz von Santa Maria mit der Burg Asolo, des Klosters Crespignaga, der Abtei San Ilario (bei Venedig) und der Zehnten von Bladinum und Ceresaria, ferner den Hafen von Treviso, die Münze, den Markt und den Zoll sowie die Immunität.

Speyer, 1114 Februar 6.

(C.) In nomine sanctae et individue trinitatis. Heinricus divina favente clemencia quartus Romanorum imperator augustus. Si ecclesiis dei contulerimus, que devote pecierint eis famulantes, eterne reconpensacionis premium procul dubio accipere non ambigimus. Quapropter omnium sancte dei ecclesie nostrorumque fidelium tam futurorum quam presencium noverit multitudo, qualiter nos ob interventum ac peticionem fidelis nostri dilecti Burcardi Monasteriensis episcopi et Erlungi Verceburgensis episcopi fideli nostro Taruisiensis ecclesie episcopo Gunboldo suisque successoribus ecclesieque illis comisse per hoc nostre institucionis preceptum felicis memorie patris nostri Heinrici consuetudine[m] eiusque predecessorum regum videlicet et imperatorum sequentes omnia predicte ecclesie precepta cunctaque empcionis, oblacionis seu cuiuscumque rate conquisicionis munimina eidem ecclesie a nostris predecessoribus constituta et corroborata et ea, que in illis continentur descripta: ecclesias scilicet et capellas, etiam sanctam Mariam cum castello Asylo et omnibus suis pertinenciis, et monasterium Crispulinum seu abbatiam sancti Hylaris, Bladinum quoque et Ceresariam cum ecclesiastico districtu et decimacionibus, confirmamus et in perpetuum corroboramus; portum quoque Taruisiensem cum legitima aquarum riparumve districtione, monetam publicam, negociationes mercatorum ceteraque omnia mobilia et inmobilia, que per preceptorum vel aliorum nominum cartarum instrumenta prefate ecclesie ab omnibus deum diligentibus vel timentibus collata et confirmata esse noscuntur, cum teloneis interius exteriusque colligendis, cum prediis et utriusque sexus mancipiis et familiis diversorum vocabulorum nominibus inscriptis. Si autem inminente incendii vel alicuius infortunii periculo iamdicta ecclesia cartas vel aliquas inscripciones per negligenciam perdidit vel perdere quandoque contigerit, per hoc nostre confirmacionis preceptum corroboramus, ut ipsas res predicte ecclesie pontifex potestative teneat, ordinet atque disponat. Precipientes itaque iubemus, ut nullus dux, marchio, comes, vicecomes aut quisquam publicus exactor massarios, libellarios, cartularios, censatos, aldiones, servos et ancillas vel cuiuscunque generis homines super ipsius ecclesie terram residentes pignorare, calumniari aut iniuste aliquid illis agere audeat neque ad placitum publicum eos venire compellat, sed, si quid contencionis supra illos invenitur, ante ipsius ecclesie episcopum diligenti iudicio finiatur omnium contradicione remota. Si quis igitur hanc nostre confirmacionis paginam infringere temerario ausu presumpserit, auri libras mille conpositurum se noverit, medietatem camere nostre et medietatem predicte ecclesie suisque pontificibus. Quod ut verius credatur et diligencius ab omnibus observetur, manu propria roborantes sigilli nostri inpressione iussimus insigniri.

Signum domini Heinrici quarti Romanorum imperatoris (M.9.) invictissimi.

Burcardus Monasteriensis episcopus et cancellarius vice Frederici Coloniensis archiepiscopi et archicancellarii recognovit.

Data VIII. idus februar., indictione VIIa, anno dominice incarnacionis MoCXIIIIo, regnante Heinrico quinto rege Romanorum anno VII, imperante III; actum est Spire; in Christo feliciter amen.