Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde

Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden

<<124.>>

Heinrich bestätigt der Propstei St. Felix und Regula (Großmünster) zu Zürich die von seinen genannten Vorgängern verliehenen Rechte hinsichtlich der freien Wahl des Propstes, der Rechte der Züricher Königsleute und der Beschränkung der Rechte des Vogtes.

(Zürich?) – Basel, 1114 März 7.

(C.) In nomine sanctae et individuae trinitatis. Heinricus divina favente clementia quartus Romanorum imperator augustus. Omnibus Christi nostrique fidelibus tam futuris quam presentibus notum fieri volumus, qualiter nos, ego Heinricus quartus Romanorum imperator augustus, rogatu et petitione principum nostrorum, venerabilium episcoporum: Bvrchardi Monasteriensis episcopi, Rǒdulfi Basiliensis episcopi, Widonis Curiensis episcopi, Ǒldalrici Constansiensis electi, Geroldi Lausamnensis episcopi, ducum quoque: Frederici ducis, Bertholfi ducis, necnon et comitum: Godefridi palatini comitis, Herimanni marchionis, Arnolfi de Linceburc, Rodulfi de Dirstein, iura et leges, quas predecessores nostri reges et imperatores Karolus et Otto, Cuonradus et Heinricus avus noster prepositurę nostrę in honorem venerabilium martyrum Felicis et Regulę in loco Turego constructę dederunt et privilegiis suis confirmaverunt, nos quoque ob salutem animę nostrę easdem leges damus et nostro etiam privilegio confirmamus: scilicet ut liberam facultatem in claustro suo habeant eligendi prepositum; et ut res illorum sine dominio alicuius personę eis libere serviant; et ut regii fiscalini Turegienses iusticiam, quam ab antecessoribus nostris antiquitus habuerunt, firmiter et inviolabiter teneant; et ut nulli liceat aliquem de familia illorum tributarios sive beneficiarios alicui in servitutem dare vel aliquomodo subiugare. Hoc etiam firmiter precipimus et imperiali auctoritate sanccimus, ut advocatum nullum habeant nisi unum; qui si forte aliquem alium sub se locaverit, ille privatus honore suo advocatia illa perpetuo careat, et ille subadvocatus bannum a rege vel imperatore recipiat. Hoc etiam omnes scire volumus, quod idem advocatus curtes fratrum nullo modo intrare debet nisi comuniter á fratribus invitatus, quia de feudis et aliis rebus eiusdem ecclesię hac conditione est inbeneficiatus. Si quis vero forte, quod absit, huius nostri precepti paginam infirmare vel infringere temptaverit, centum libras auri componat, medietatem camerę nostrę et medietatem supradictę ęcclesię et canonicis. Ut autem hoc verum esse credatur et ab omnibus observetur, hanc cartam manu propria corroboratam impressione nostri sigilli insigniri iussimus.

Signum domni Heinrici quarti Romanorum imperatoris (M.9.) invictissimi. (SI.3.)

Bruno cancellarius recognovit.

Data nonas martii, indictione VII, anno dominicę incarnationis millesimo CXIIII, regnante Heinrico quarto rege Romanorum anno VIIII, imperante III; actum est Basileę; in Christo fęliciter amen.