Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde

Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden

<<168.>>

Unter Vorsitz Heinrichs wird im Königsgericht aufgrund der Klage des Archidiakons Boso und der Domkanoniker von Parma gegen die Söhne des Gerhard von Rubiera über den von letzterem entfremdeten Hof zu Marzaglia der Königsbann gelegt.

Reggio nell’Emilia, 1116 April 8.

(SN.) Dum adesset in dei nomine domnus Henricus gratia dei inperator augustus in civitate Regensi ibique cum eo Cluniacænsis abbas, iudicæs quoque Uuarnerius de Bononia, Ubaldus de Carpeneta, Ribaldus de Uerona, Lambertus de Bononia, Lanfrancus de Casale Auti, Henricus dux filius Uuelfi, marchiones: Bonefacius et Rainerius Paradisus atque Anselmus da Busco seu Ubertus Pellauicinum, et comes Albertus de Sabloneta, capitanei: Ardoinus de Palude, Araldus de Mellegnano, Girardus de Cornazano, Maleadobatus, Odo Alamannus, Gerardus Bosonis, Rainerius Saxonis, Atto Baratti, cives Parmenses: Uuido Gislardi et Albertus Rimperti, et quamplures alii, in eorum presencia conquestus est domnus Boso archidiaconus sanctæ Parmensis æcclesiæ cum confratribus suis supra filios Gerardi de Herberia de curte una, que nominatur Marzallia, in comitatu Mutinensi, quam pater eorum iniustæ et violenter invaserat. Audita eorum querimonia suprascripti iudicæs laudaverunt curtæm illam iuri suprascriptæ æcclesiæ presencialiter æssæ restituendam. Tunc filii Gerardi vocati; unus, qui ibi aderat, in presencia domni inperatoris et suprascriptorum circumstancium per virgam, quam in manu tenebat, eam refutavit et finem fecit in manibus suprascripti archidiaconi et confratrum suorum. Prefatus vero domnus inperator per fustæm, quem suis tenebat manibus, misit bannum super supranominatum archidiaconum et confratres suos et super ipsam curtæm et super ipsas res ad curtem pertinentes; quodsi aliqua persona magna parvaque, sive dux sive marchio seu comes vel vicecomes seu gastaldio vel alia qualibet persona presumpserit suprascriptos canonicos eorumque succæssores de prefata curte disvestire vel molestare aut inquietare per quodvis ingenium, sciat se composituram nomine pene libras C auri optimi, medietatem camere nostræ et medietatem prefate æcclesiæ. Quod ut firmius habeatur nec umquam temporis diuturnitate oblivioni tradatur, hanc not(iciam) scribi iussit et subscribendo manu propria corroboravit.

Henricus dei gratia + quartvs Romanorum inperator augusstvs subscripsit.

(+) Ego Wernerius iudex affui et subscripsi.

(S.) Ego Vbaldus iudex interfui et subscripsi.

Ego Ribaldus iudex interfui et subscripsi.

(S.) Ego Lanfrancus iudex interfui et subscripsi.

Anno ab incarnatione domini millesimo CXVI, octavo die ingred(iente) mensæ apr., indicione nona.

(SN.) Ego Dominicus sacri palacii notarius scripsi et subscribendo complevi.