Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde
<<190.>>

Heinrich bestätigt den Turinern die seit Kaiser Heinrich (IV.) bestehenden guten Gewohnheiten unter Gewährung der Reichsunmittelbarkeit, unbeschadet der herkömmlichen Gerechtsame des Bischofs von Turin.

1116 Juni 30.

(C.) In nomine sancte et individue trinitatis. Henricus divina favente clemencia quartus Romanorum imperator augustus. Omnium sancte dei ecclesie presencium ac futurorum noverit universitas, qualiter nos pro fideli servicio, quod nobis Taurinenses fecerunt et semper facere intendunt, omnes usus bonos eorum, quos tempore patris nostri beate memorie imperatoris Henrici tenuerunt et ab illo usque ad nos perduxerunt, nunc et in perpetuum tenere et habere concedimus, et in eadem libertate, in qua hactenus permanserunt, deinceps permanere et quiescere collaudamus, collaudantes nostra imperiali auctoritate iubemus, ea videlicet condicione, ut nulli mortalium deinceps nisi nobis serviant, salva solita iusticia Taurinensis episcopi. Insuper precipimus et precipientes iubemus, ut nullus episcopus, dux, marchio, comes, vicecomes, gastaldio, magna sive parva persona predictos Taurinenses de concessa iusticia audeat inquietare, molestare vel divestire. Si quis vero, quod absit, contra hoc ire temptaverit, auri libras centum conponat, medietatem camere nostre et medietatem suprascriptis Taurinensibus. Quod [ut] verius credatur et ab omnibus diligencius observetur, hanc cartam inde conscriptam et manu propria corroborata[m] impressione nostri sigilli insigniri iussimus.

Signum domini Henrici quarti Romanorum imperatoris (M.9.) invictissimi.

Data secundo kl. iulii, indicione VIIIIa, anno dominice incarnacionis MCXVI, regnante Henrico quinto rege Romanorum anno X, imperante VI; actum est.