Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde

Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden

<<250.>>

Heinrich bestätigt dem Domkapitel zu Lucca seinen Schutz und die Besitzungen, namentlich drei genannte Höfe.

Speyer, 1123 Februar 10.

(C.) In nomine sancte et individuę trinitatis. Heinricus divina favente clementia quartus Romanorum imperator augustus. Si sacrarum ecclesiarum pertinentia nostri imperialis precepti iuvamine et roboris confirmatione stabilimus, ęternę nos remunerationis premiis ascribimus. Regię namque dignitatis excellentiam, quę adprime colitur, potissimum condecet devotos fidelesque viros in eorum dignis petitionibus pro studiosi famulatus devotione exaudire et frequenter plurimis dignitatum honoribus sublimare. Quapropter prece atque interventu fidelisiimi nostri Adelmi Regensis ęcclesię electi nostrę regię dignitatis auctoritate firmamus ac presenti precepti nostri pagina statuimus, ut ęcclesia beati Martini, quę caput est Lucensis episcopatus ac sacrarium sanctissimi Uultus, et oblationes eiusdem ęcclesię, claustrum etiam et canonicorum personę deo et beato Martino inibi pro tempore militantium cum rebus eorundem et ceteris ad ecclesiam vel claustrum pertinentibus sub nostra defensione et mundiburdio permaneant. Tres etiam curtes, vedelicet (!) Fabiallam cum omnibus, quę ad eam pertinent, quam Gualdus et uxor eius Gisla pro animę suę remedio deo et beato Martino dederunt; et curtem de Massa Crosi cum suis manentibus, silvis, pascuis, paludibus et marinis piscariis, cum Tumulo, sicut hec omnia per eandem curtem antiquitus possedisse videntur, quam curtem Berta regalis suo pretio comparavit et kanonicę ecclesię beati Martini obtulit, quicquid etiam in eodem Tumulo a Bosone comparaverunt, sicut per notarium in cartul(a) annotatum habetur; et tertiam curtem sancta Petronilla nomine, prope Massam Macinariam, cum manentibus XXI in Massa et Compoto omnibusque rebus ad easdem curtes pertinentibus; una cum omnibus casis, sediminibus infra urbem Lucanam et extra, campis, terris, vineis, pratis, pascuis, silvis, aquis aquarumque decursibus, molendinis, piscationibus, montibus, vallibus, planitiebus, servis, ancillis, aldionibus et aldiabus cunctisque rebus et familiis iuste et legaliter ad predictam canonicam pertinentibus et respicientibus, quę modo habent vel inantea deo iuvante habituri sunt, nostro precepto prędictis canonicis eorumque successoribus confirmamus et corroboramus, statuentes et precipientes, ut nullus episcoporum, nullus dux, marchio, comes, vicecomes nullaque sub nostro imperio degens magna vel parva persona iamdictos canonicos in ecclesia beati Martini vel claustro deo servientes inquietare vel molestare audeat aut de prefatis curtibus aliisque rebus ac oblationibus disvestire aut invasionem facere presumat aut de rebus eorum propriis seu ex familiis se intromittere temptet. Si quis igitur huius nostri precepti aliquomodo violator extiterit, sciat se compositurum auri optimi libras centum, medietatem camerę nostrę, med[ie]tatem canonicis, qui eo tempore fuerint. Quod ut verius credatur, manibus nostris presentem paginam roborantes sigilli nostri impressione iussimus insigniri.

Signum Heinrici quarti Romanorum imperatoris (M.9.) invictissimi.

Philippus cancellarius recognovi vice Adelberti Mogontini archicancellarii. (SI.D.)

Data Spire anno dominice incarnationis MCXXIII, indictione prima, IIII. idus februarii.