Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde

Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden

<<†262.>>

Unecht.

Heinrich nimmt das Kloster San Benedetto Po mit seinen Besitzungen in seinen Schutz und gewährt ihm die Immunität <vorbehaltlich einer anderen gerichtlichen Entscheidung>.

(Utrecht oder Maastricht?), 1123 November 16 (oder Dezember 17?) – Aachen.

In nomine sanctę et individuę trinitatis. Henricus dei gratia quartus Romanorum imperator augustus Herimanno venerabili abbati sancti Benedicti iuxta Padum suisque successoribus regulariter in perpetuum substituendis. Sane credimus nos in huius vitę cursu feliciter imperare, si studuerimus circa dei ęcclesias opera pietatis exercere et ipsas earumque bona imperiali potentia a deo nobis concessa conservare atque defendere. Quapropter omnibus Christi nostrisque fidelibus tam futuris quam presentibus notum fieri volumus, qualiter nos omnipotentis dei causa et ob regni nostri stabilitatem et animę nostrę nostrorumque parentum perpetuam salutem, devota et exaudibili petitione fratrum sancti Benedicti, quorum fraternitatem diligimus et habemus, monasterium sancti Benedicti situm inter Padum et Larionem, abbatem et monachos, qui modo in eodem loco sunt vel post futuri per regularem conversationem, et omnia eius bona mobilia et immobilia: scilicet insulam sancti Benedicti cum ęcclesia sancti Floriani et omnibus ad eandem pertinentibus, insulam etiam, quę vocatur Gurgo, cum ęcclesia eiusdem insulę et cum omnibus pertinentiis suis, Casale Barbatum cum ęcclesia sancte Mariæ et sancti Laurentii earumque pertinentiis, Septingenti cum ęcclesia sancti Michaelis eiusque pertinentiis et cum ripatico de transitu navium, decimam partem curtis, quę vocatur Burbassium, cum ęcclesia sancti Iohannis suisque pertinentiis, locum qui vocatur Nucetula, domu[m] hospitalis apud Mantuam cum pertinentiis suis, ecclesiam sancti Ualentini de Maringo cum terris ad eandem detentis, ecclesias sancti Viti et sancti Iusti de Medula cum pertinentiis suis et terras, quas predictum monasterium ibi possidet, ecclesiam sancti Michaelis de Cotorlione cum pertinentiis suis, ecclesiam sancti Benedicti apud Ficariolum, et ęcclesiam sanctę Agathę apud Ferariam cum ambarum pertinentiis, monasterium sancti Cypriani apud Uenetiam cum pertinentiis suis, ecclesiam sancte Helenę apud Tassariam cum pertinentiis suis, Concam cum ęcclesia sancti Leonardi et omnibus appenditiis suis, locum, qui dicitur Foculare, cum ęcclesia sancti Nicholai et omnibus decimis eiusdem loci, ecclesias sancti Benedicti et sanctę Marię apud Gunzagam cum omnibus decimis eiusdem loci cęterisque earum pertinentiis, Caput Uici, Villulam cum ęcclesia sanctę Marię et cum omnibus decimis et pertinentiis suis, Custellum cum ęcclesia sancti Bartholomei et omnibus decimis eiusdem loci, Gabianam cum ecclesia sancti Andreę et omnibus decimis eiusdem loci, ecclesiam sancti Venerii de Marceneta cum medietate eiusdem castri et pertinentiis suis, ecclesiam sancti Mychaelis de Tellione cum pertinentiis suis, ecclesiam sancti Bartholomei de Luca cum pertinentiis suis, sanctum Martinum in Colle cum pertinentiis suis, ecclesiam sancti Leonardi apud Parmam et omnia, quę predictum monasterium in eodem episcopatu detinet, ecclesiam sancti Syxti de Lecto Paludano et ęccl[es]ias sanctę Marię et sancti Iohannis in episcopatu Bononiensi cum pertinentiis suis, decimas de Roncis Gunthardi, terras, quas predictum monasterium detinet in Monticulo et in Birupto, <abbatiam sanctę Marię de Strata, quam prefatus venerabilis abbas Hermannus monasterio sancti Benedicti acquisivit et univit>, cęteraque omnia, quę predictum monasterium nunc tenet vel in futuro acquisierit, per hanc mundiburdialem paginam in tutelam nostrę defensionis ponimus, precipientes et presenti scripto confirmantes, ut nulla clericalis vel laicalis persona aliquam dominationem aut ullum penitus prelationis ius in prefato monasterio sancti Benedicti preter Romanum pontificem et imperatorem imperpetuum requirat vel habeat. Statuimus etiam, ut nullius unquam personę ingenium vel privilegium contra presentem prefati loci auctoritatem et libertatem valeat, sed idem locus nunc et semper in perpetua libertate permaneat. Si quis igitur archiepiscopus, episcopus, dux, comes vel alia quelibet persona, cuiuscunque condicionis sit, huius nostrę paginam libertatis violare in aliquo presumpserit, mille libras auri boni compositurus banno nostro subiacebit, dimidi[eta]tem camerę nostrę et dimidietatem prefatę ęcclesię. Ut autem hęc carta ab omnibus firma et inviolabilis permaneat, nostri eam sigilli impressione iussimus insigniri, <ita tamen nisi legali iudicio hęc omnia superius pretaxata a nobis aliter diffiniantur>.

Signum Heynrici quarti Romanorum imperatoris (M.9.) invictissimi. (SI.D.) (Siegelstelle unterlegt mit Rota).

Phillippus cancellarius recognovi vice Adelberti Mogontini archicancellarii.

Data Aquisgrani anno dominice incarnationis MCXXIII, indictione XIIIma, XVI. kl. decemb..