Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde
<<†293.>>

Unecht.

Heinrich bestätigt dem Kloster Étival die nach früheren Entfremdungen verbliebenen und später erworbenen, einzeln aufgezählten Besitzungen und verbietet die Erhebung von Steuern und Beherbergungskosten.

Straßburg, 1114 März 18.

In nomine sancte et individue trinitatis. Heinricus divina favente clementia quartus Romanorum imperator augustus. Cum dicente scriptura, cui plus committitur, plus ab eo exigitur, prelatos quosque utilitati et sublevationi ecclesie dei intendere ac studere oporteat, tum maxime eum, cui regia auctoritate predito tanto plura commissa esse videntur, quanto pluribus potentia et dignitate antefertur. Annuendum est igitur a nobis dei servorum iustis petitionibus, quatenus ratio de nostris actibus reddenda eorum orationibus apud communem iudicem adiuvetur. Notum sit proinde omnibus Christi nostrisque fidelibus, quod ego Heinricus quartus Romanorum imperator augustus consilio et rogatu dilectissimorum principum nostrorum super bonis Stiuagii monasterii petitione et obsecratione Titimari prepositi fratrumque eiusdem cenobii hanc privilegii paginam fieri iussimus, ut ab eisdem fratribus, quorum possessiones et predia olim iniuste ablata noscuntur, saltem pauca relicta vel postea acquisita nostro munimento firmius teneantur. Statuentes ergo, ut, quascumque possessiones, quecumque bona idem monasterium in presentiarum iuste et canonice possidet aut in futurum concessione pontificum, largitione regum vel principum, oblatione fidelium seu aliis iustis modis deo propitio poterit adipisci, firma tibi tuisque successoribus et illibata permaneant. In quibus hec propriis nominibus duximus annotanda: eandem villam ipsius monasterii cum aliis villis subiectis sibi, videlicet Brehemont cum tota terra de Lacavere usque Bellum Montem, tam cultam quam incultam, et quindecim mansos apud Masnile cum tota terra de Lastigie usque Fossehe, cum alio predio a Hillidvidis vado usque ad Grande Rivum cum piscatione ipsius rivi, cum tota silva, que vocatur Espasses, et piscationem a Fracta Petra usque ad Hillidvidis vadum; et insuper tertiam partem ipsius banni Stiuagii tam in terris quam in pratis, in silvis et in aquis et totius banni quorumlibet animalium pasturis; decimationem quoque totius banni ipsius tam frugum quam animalium, cum censu capitali hominum manentium in tota Lotharingia tam hominum Eleonis monasterii quam Stiuagio pertinentium; Sindronisvillam, quam dedit Sendraas, cum decimatione, cum mancipiis et iustitia ipsius banni, cum suo confinio: a vado Moselle, qui vadus sancti Petri vocatur, usque ad silvam, que Liuuiz dicitur, et ultra campum sancti Quintini usque supradictam Mosellam, cum piscatione usque ad Tornail; predium Saberti Orti cum mancipiis et iustitia ipsius banni; quatuor quarteria terre, que habetis apud Frovillam; duodecim denarios Tullenses in alodio de Boruilla, quos habetis; duodecim, quos habetis in alodio de Bassumpunt; duo quarteria terre, que habetis apud Hennolvillam; alodium de Enuas cum duabus silvis et iustitiam ipsius banni cum mancipiis; decimationem croadarum et ancingiarum et agriculture quatuor boum in eodem loco arantium et broli, quam ab antiquo libere tenuistis. Curiam de Donceres et ecclesiam cum capella sibi subiecta in honore sancte Marie, et apud supradictam curiam pertinent octo quarteria terre: census minorum quatuor quarteriorum sexdecim denarii sunt et duodecim galline, et singula horum quatuor quarteriorum debent pro vectura et tritura tres denarios et tres gerbas de ancingiis et tempore secationis et messis falcem, census vero quatuor maiorum quarteriorum duo solidi et octo denarii sunt et duodecim galline, et singula horum debent pro vectura et tritura tres denarios et quatuor gerbas de ancingiis et tempore secationis et messis falcem, et tres sortes sex solidos debent, quindecim orti quinque solidos debent et quindecim gallinas et singule quinque ova; et censuum apud Safleviller et Roville et Berhins et Nossoncort quinque solidos debent; et predium de Iungeris cum mancipiis, silvis et pratis et iustitiam banni; in Alsatia: apud Singolsem ecclesiam in honore beati Petri cum omni decimatione et predium, in quo sita est eadem ecclesia, et quinquaginta duas hobas in eodem pago; ecclesiam Dispagisingis cum omni decimatione; apud Farlivigis ecclesiam cum omni decimatione; et ecclesiam cum decimis de Falues; apud Andela ecclesiam sancti Andree cum omni decimatione; ecclesiam Stiuagiensem, in qua cenobium vestrum situm est; regimen animarum tam clericorum quam laicorum parrochianorum ecclesiarum cum omnibus pertinentiis suis, videlicet ecclesiam sancte Marie in eodem loco sitam cum capella sancti Michaelis de Belmunt, capellam etiam sancti Apri Norpadi Ecclesie, capellam sancti Dionisii Burguntie, capellam sancti Remigii et ecclesiam sancte Marie de Mosteriolo parrochialem cum capella sancti Martini de Nohenneis, cum decimis et censibus earum; et decimationem de Cretumvile; apud Bellum Montem quindecim mansos in atrio, apud Norpadi Ecclesiam quindecim mansos in atrio et apud Burguntiam quindecim mansos in atrio, apud sanctum Remigium quindecim mansos in atrio et apud Nohenneis quindecim mansos in atrio, ad luminare sancte Marie spectantes. In omni denique possessione vel tenore ipsorum nullus episcoporum seu ducum vel advocatorum exactiones faciat vel pernoctationes exerceat. Hanc igitur privilegii paginam consilio et rogatu simul et testimonio principum nostrorum, Burcardi Monasteriensis episcopi, Cuononis Argentinensis episcopi. Herimanni marchionis de Saxonia, Godefridi palatini comitis, Amedei comitis de Burgundia, Lothariensium vero Riquuini Tullensis episcopi et Folmari comitis, conscribi iussimus et sigilli nostri impressione insigniri precepimus. Si quis vero, quod absit, hoc nostre auctoritatis preceptum infringere presumpserit, auri libras decem et centum argenti, medietatem camere nostre et medietatem supradicto monasterio persolvat.

Signum domni Heinrici quarti Romanorum imperatoris invictissimi. (M.7.)

Bruno cancellarius recognovit.

Data XV. kal. aprilis, indictione VII, anno dominice incarnationis millesimo CXIIII, regnante Heinrico quarto Romanorum augusto anno VIIII, imperante III; actum est Strazburc; in Christo feliciter amen amen amen.