Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde
<<†304.>>

Unecht.

Heinrich nimmt das von dem Grafen Megenhard von Sponheim gegründete und von Erzbischof Adalbert (I.) von Mainz bestätigte Kloster Sponheim in seinen Schutz, gewährt ihm die Freiheiten anderer Abteien des Reiches und verfügt, dass der Vogt auf Klage und mit Zustimmung des Klosters durch den Mainzer Erzbischof ausgewechselt werden kann.

Mainz, 1125 Februar 24.

In nomine sancte et individue trinitatis. Heinricus divina favente clemencia Romanorum imperator augustus. Omnibus Christi et nostri fidelibus tam futuris quam presentibus notum esse volumus, qualiter Megenhardus comes de Spanheim assenciente et cooperante Mechtilde uxore sua superna illustracione motus pro sua suorumque salute et incolumitate monasterium in suo comitatu fundavit in honore beate Marie semper virginis et sancti Martini episcopi, quod de suo patrimonio legitime dotavit, instituens in eo viros religiosos, qui sub regula beati Benedicti et abbate omnipotentem deum perpetuis futuris (!) temporibus collaudarent et pro ipso ac progenitoribus suis preces funderent devotas. Ius eciam advocati, quo eos post mortem suam voluit esse liberos ab omni servicio, exactione, precaria et quibuslibet aliis oneribus et gravaminibus, fecit conscribi et suo sigillo communiri tradiditque abbati et fratribus eiusdem monasterii, quod eciam dicitur Spanheim. Que omnia Adelbertus archiepiscopus Maguntinus, in cuius parochia monasterium ipsum constructum est, banno suo confirmavit. Unde prefatus comes Megenhardus ad maioris stabilitatis augmentum a nobis postulavit opus tam sanctum et pium nostra imperiali auctoritate confirmari, ne qua malivolencia posterorum queat infirmari, eo quod sepe benefacta maiorum mutantur succedentium iuniorum pravitate, si non fuerint imperiali maiestate confirmata. Et quia nos divina miseracio ad regni solium provexit, ut ecclesiis et monasteriis in regno nostro constitutis regali provisione consulamus eorumque iura et possessiones ab omni iniuria tueamur, eandem ecclesiam seu monasterium in Spanheim cum omnibus rebus, possessionibus, iuribus et proprietatibus sub tutela et protectione regie defensionis nostre et Romani imperii perpetuo suscipimus disctricte inhibentes omnibus tam futuris quam presentibus sub pena criminis lese maiestatis imperialis, ne quis molestiam, iniuriam vel damnum aliquod inferat dicte abbacie de Spanheim, quam omni libertate gaudere volumus, qua et cetere abbacie in regno nostro libere gaudere noscuntur, in rebus, personis, familia, proprietate, donacionibus factis seu in futurum rite faciendis. Advocatus autem, qui pro tempore fuerit, si legem sibi a sepedicto comite Megenhardo constitutam temere transgressus fuerit, usque tercio admonitus per archiepiscopum Maguntinum abbate querelam contra eum faciente, si non emendaverit, tali honore privetur et alius, qui utilis sit ecclesie, de consilio et assensu abbatis et fratrum subrogetur in locum eius. Ut autem hec cartha perpetuo inconvulsa permaneat et ne cuiusquam temeritas labefactare presumat, imperiali auctoritate et banno nostro eam roboravimus manuque nostra notatam sigilli nostri impressione munivimus.

Data VI. calendas marcii, anno dominice incarnacionis MCXXV, indictione tercia, anno XXVI. ordinacionis domini Heinrici quinti regis Romanorum, regni autem eius XIX, imperii vero eius XV; actum est Maguncie; in nomine domini amen.