Die Urkunden Heinrichs V. und der Königin Mathilde

Abbildungsverzeichnis der europäischen Kaiser- und Königsurkunden

<<50.>>

Heinrich bestätigt dem Kloster Pfäfers nach dem Vorbild der genannten früheren Herrscher den Königsschutz, die Immunität und das Recht der freien Abtwahl und sichert es vor Verlehnung und Übereignung.

Speyer – 1110 Mai 27.

(C.) In nomine sanctae et individuę trinitatis. Heinricus divina favente clmentia (!) quintus Romanorum rex. Si res ęcclesiis dei pertinentes auctoritatis nostrę potentia stabilimus earumque commoda in omnibus providę perpensamus, in hac et in ęterna vita premia nobis permansura speramus. Quapropter omnium Christi nostrique fidelium tam futurorum quam presentium noverit industria, qualiter fidelis noster Geroldvs abbas venerabilis Fabariensis monasterii, quod est constructum in honore sanctę dei genitricis Marię, situm in pago Retia Cvriensi, in comitatu Rodvlfi, cum monachis sibi subiectis celsitudinis nostrę clementiam adiit humiliter postulans et obsecrans, ut eosdem monachos atque res predicti monasterii propter quorumdam hominum perversorum tergiversationes in nostrum mundiburdium et tuitionem susciperemus atque illorum precepta ac privilegia, quę ab antecessoribus nostris regibus vel imperatoribus acceperunt, nostrę auctoritatis munimine renovando confirmaremus electionemque illis concederemus. Insuper etiam ostendit nobis precepta ac privilegia antecessorum nostrorum regum vel imperatorum, Karoli, Lvdowici, trium Ottonvm, Heinrici secundi, Cvonradi necnon et beatę memorię Heinrici patris nostri imperatoris augusti, in quibus continebatur, ut prefati monachi regię vel imperialis defensionem tuitionis super res ad idem monasterium pertinentes habere debuissent. Quorum nos petitioni pro ęterna memoria patris coniugisque nostrę Mathilde ipsos monachos et res ad prefatum monasterium pertinentes per hoc regale preceptum in nostrum mundiburdium et tuitionem suscepimus, eo quoque tenore, ut nullus publicus iudex, dux, comes vel episcopus aut quilibet iudiciaria potestate constitutus aliquam super eos in rebus vel in familiis eorum exerceat potestatem intus vel foris, sed eiusdem monasterii abbas prenominatus eiusque successores ad monachorum usus necessarios potestative teneant atque possideant. Sit vero abbatia illius monasterii libera et ab omni extranea et iniqua potestate secura, nec alicui successorum nostrorum regum vel imperatorum liceat eum (!) vel res suas alteri monasterio aut personę inbeneficiare aut in proprietatem donare. Concessimus namque eis electionem et potestatem firmissimam, quemcumque inter eos abbatem voluerint eligere, quatinus eos pro nobis libentius deum delectet exorare. Et ut hęc presentis auctoritas precepti firmior stabiliorque nostris fidelibus credatur, hanc cartam inscribi et sigilli nostri impressione sigillari iussimus propriaque manu subtus firmavimus.

Signum domni Heinrici quinti Romanorum regis invictissimi. (M.6.)

Albertus cancellarius vice Maguntine ęcclesię, que nunc archicancellaturam optinet, recognovit. (SI.2.)

Data VI. kl. iunii, indictione IIII, anno dominice incarnationis millesimo CX, regnante Heinrico quinto rege Romanorum anno IIII, ordinationis eius X; actum est Spire; in Christo feliciter amen.